با توجه به این که در زمان کتابت قرآن، اعراب وجود نداشته، چگونه قرآن از تحریف مصون مانده است؟
خط عربی در زمان بعثت افزون بر آن که از نقطه خالی بود، حروف و کلمات آن نشانه و علامت نیز نداشت و به طور طبیعی قرآن کریم نیز، طبق معمول آن زمان، اعراب نداشت. اما از آنجا که مسلمانان در ابتدای صدر اسلام، حافظ قرآن و عرب زبان بودند و قرآن را که به زبان آنان بود، صحیح میخواندند از این جهت مشکلی نبود. به خصوص که مسلمانان، به قرآن عنایت فراوان داشتند ، آنان قرآن را از بزرگانی که به زمان پیامبر اکرم ( صلی الله علیه و آله و سلم ) نزدیک بودند، فرا میگرفتند.
اما در پایانِ قرن اول که مسلمانان غیر عرب و بیگانه با زبان عربی در جامعه اسلامی پیدا شدند ، به وجود علائم و نشانه هایی برای کلمات قرآن، نیاز مبرم پیدا شد تا به این وسیله از خطاها در خواندن قرآن، پیشگیری شود. از این رو، قرآن کریم به وسیله "ابیالاسود دُئلی" که از شاگردان حضرت علی ( علیه السلام ) بود، اعراب و نقطهگذاری شد.
نتیجه آنکه چون عربها، به اقتضای فطرت یا مادری بودن زبان عربی، با قوانین صرف و نحو مأنوس بودند، نیازی به علائم اعراب نداشتند امّا با مسلمان شدن غیر عربها و نیازمند شدن آنها به اعراب، قرآن کریم، اعراب گذاری شد تا دچار مشکلات پیش بینی شده، نشوند. بنا بر این از این جهت هیچ جای احتمال تحریف در الفاظ قرآن وجود ندارد.
ادامه مطلب
درباره این سایت